คีตกายา

ช่วงนี้ผมพยายามทำให้ชีวิตด้านในมันมั่งคั่งขึ้น
ชีวิตหรืองานด้านนอกมันก็คงจะดูแลตัวมันเอง
จากอานิสงค์ของความมั่งคั่งด้านใน
เพราะไปๆมาๆนอกในมันเป็นอันเดียวกัน ..มั้ง

ช่วงนี้ได้บ่มเพาะความรู้ตัวไปเรื่อยๆก็ดี
บ่มในร่างกาย ในการเคลื่อนไหวของมือไม้และหัวใจ
ไท่ฉีฉวน ช่วยได้เยอะเลย โชคดีมีครูดี (อ.ฌาญเดช)
เวลาออกทำงาน ก็จะได้รำมวยตามศิษย์พี่(น้อง) ทุกเช้า
เหงื่อแตกพลักๆ

การมีชีวิตอยู่ในร่างกายมันคล้ายการเล่นดนตรีเลย
เล่นกีตาร์ก็ต้องตั้งสายให้มันเข้ากันก่อน
ร่างกายก็เหมือนกัน มีห้าสาย คือตับ ไต หัวใจ ม้าม ปอด (สมองไม่มีอะ เป็นพวกสิ้นคิด)

ตั้งเสียงให้มันเข้ากัน เวลาเล่นจะได้ไพเราะ เรียกว่า In Tune ไม่ใช่ OUT OF TUNE
รู้สึกว่าเส้นสายในร่างกายส่งผลกับการรับรู้โลก เพราะถ้าไหลลื่นยืดหยุ่นก็หมายถึงมันว่างๆ มันพร้อมเปิดรับ อย่างผ่อนคลาย ซึ่งก็ส่งผลต่อการดำเนินชีวิต

มันคล้ายกับเป็น คีตกายา คือเป็น กายที่แสดงสุนทรียภาพเมื่อสามารถทำงานกันได้อย่างบรรสาน

พูดง่ายๆว่ามีพลัง ร่างกายก็คือมณฑลแห่งพลังนั่นเอง คือเป็นพื้นที่ที่พลังของสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าเราสำแดงออกมา

จะเรียกว่าจักรวาลบันดาลดลบนร่างกายก็คงไม่ผิดนัก
พอมันเข้าได้อย่างกลมกลืน จะใช้คำอะไรดี coherent หรือ alignment ดี มันก็มีความสุขมีพลังทันที

ดังนั้นเรามาตั้งเสียงร่างกายกันเถอะครับ
แล้วจะบรรเลงเพลงที่ไหนก็ชวนไปฟังด้วยนะครับ