มองด้วยใจ..เห็นด้วยกรุณา
เมื่อพร้อมที่จะร่วมทุกข์...คือพร้อมจะมองเห็น
ด้วยดวงตาแห่งความกรุณา
ในโลกแห่งความวิปลาส
เราต่างมองเห็นเพียงเสี้ยวส่วน
ของความจริง “ทั้งหมด”
เราจึงหันหน้าเข้าหากัน
รับฟังความจริงทุกส่วนเสี้ยวที่แตกต่าง
เชื่อมโยงความรู้สึกระหว่างกัน
มากไปกว่าความคิดที่แยกส่วน
กัลยาณมิตรก่อเกิด
เมื่อความเปลือยเปล่าของดวงใจเผยปรากฎ
ไร้อาภรณ์หรือเกราะกำบังใดๆ
เปราะบางราวแก้วมณีใสกระจ่าง พร้อมจะแหลกสลาย
ร่วมรับรู้ทุกข์ คือร่วมทุกข์
ให้ทุกเสียงความรู้สึกได้แสดงออกอย่างปลอดภัย
ไร้ตัดสินพิพากษา
ความสิ้นหวัง คือพื้นดินอันปราศจากความคิด
เมื่อสิ้นคิด จึงมองเห็น
ศิโรราบแก่ความไม่รู้
ในความมืดมน อนธการ
เมื่อนั้น
แสงกระจ่างแผ่คลุมเงามืด
No comments:
Post a Comment